Stadion na Słupnej

Inicjatywę budowy żużlowego toru w Mysłowicach Śląski Klub Motorowy podjął wiosną 1929 roku. Na lokalizację wybrano teren w dzielnicy Słupna, należący do szlacheckiej rodziny Laryszów, a następnie Sułkowskich z Bielska-Białej, w pobliżu linii kolejowej. Przy budowie obiektu pracowało 120 robotników, a koszt prac wyniósł 1,5 mln zł. Otwarcie planowano na 21 września 1930 roku, jednak z powodu opóźnień inauguracja nastąpiła 13 października 1930 roku. Zawody otwarcia obejrzało 15 000 widzów. Był to długi tor, o długości 800 m i szerokości 40 m. Rekord frekwencji stadionu (25 000 widzów) padł na zawodach 31 maja 1931 roku. Na torze w Mysłowicach rozegrano dwa pierwsze turnieje o Indywidualne Mistrzostwo Polski. Podczas pierwszych zawodów w 1932 roku w klasie 250 ccm zwyciężył Alfred Weyl, a w klasie 350 ccm i powyżej 350 ccm najlepszy był Rudolf Breslauer. Rok później, na drugim turnieju w klasie 250cc po raz drugi najlepszy okazał się Alfred Weyl, a w klasie 350 ccm oraz powyżej 350 ccm ponownie triumfował jeden zawodnik – tym razem był to Leopold Baron. Działalność toru nie trwała jednak długo. Podczas jednych z zawodów pod koniec 1933 roku organizatorzy pozwolili startować zawodnikom niemieckim, mimo zakazu wydanego przez Śląski Okręg Związku Motocyklowego. Sekcja motocyklowa z Mysłowic została po tym wydarzeniu zawieszona, w związku z czym brakowało organizatora, który mógłby przeprowadzać zawody na obiekcie. Stadion wkrótce uległ więc likwidacji. Obecnie na jego miejscu znajduje się parking przy kąpielisku i Centralnym Muzeum Pożarnictwa.